Rassismus tötet – zum Beispiel in Mölln

Bremer Veranstaltungen zum 20. Jahrestag der rassistischen Brandanschläge in Mölln, am 06. und 11. November 2012

»Ich kann es immer noch nicht fassen, was am 23. November 1992 mit meiner Familie geschehen ist. Es ist so schrecklich und grausam. Meine Frau Bahide ist tot, Enkelin Yeliz und Ays ̧e Yilmaz sind tot… die Familie ist überhaupt nicht mehr, was sie war. Meine Frau Bahide war der Mittelpunkt meiner Familie – meines Lebens… Es ist mir auch so unverständlich, wofür, warum meine Frau und die zwei Mädchen sterben mussten. Weil sie Türkinnen waren?!« (Nazim Arslan am 23. Juni 1993 vor dem OLG Schleswig)

Die Erinnerung zurück zu erkämpfen – an das Geschehene, an das Vergessene, an das Verschwiegene, an das unter den Teppich gekehrte, an die Ursachen und die Folgen, an das Davor und das Danach.
Am 23. November 1992 werden in Mölln, Schleswig-Holstein, Molotowcocktails in zwei Wohnhäuser geworfen. In der Ratzeburger Straße können die BewohnerInnen knapp ihr Leben retten. Bei dem Anschlag in der Mühlenstraße gehen die Täter brutaler vor. Sie kippen Benzin in das Treppenhaus, entzünden es und werfen gegen die Rückseite des Hauses einen Molotowcocktail, um die Fluchtwege zu versperren. In den Flammen der rassistischen Anschläge sterben die 51-jährige Bahide Arslan, die zehnjährige Yeliz Arslan und die 14-jährige Ayşe Yilmaz. Was für ein Leben sie heute führen würden, können wir nicht erahnen. An sie wollen wir uns erinnern. Ihnen und den Überlebenden eine Stimme geben. Gemeinsam mit allen, die von einer gerechten und inklusiven Gesellschaft träumen, in der es möglich ist, ohne Angst verschieden zu sein.

Mölln, Almanya – 20 Jahre nach dem Brand
Podiumsdiskussion am Dienstag, 06.11.2012, um 20 Uhr

Kulturzentrum Lagerhaus (Saal), Schildstr. 12-19, 28203 Bremen
Wir sprechen mit Faruk Arslan, der bei dem Anschlag seine Tochter, seine Mutter und seine Nichte verloren hat, mit dem Freundeskreis und der Anwältin der Familie Arslan, und mit Vassilis Tsianos (angefragt; Soziologe und Mitbegründer von kanak attak), über die furchtbare Nacht im November 1992 und die Folgen. Über das Erinnern. Aber auch über Deutschland im November 2012, den lauten und den stillen alltäglichen Rassismus. Und darüber, sich dagegen zu wehren.

“Nach dem Brand” – Dokumentation zum Brandanschlag in Mölln 1992
Filmvorführung und Gespräch am Sonntag, 11.11.2012, um 17 Uhr
Paradox, Bernhardstr. 12, 28203 Bremen

Die Filmemacherin Malou Berlin hat die Familie Arslan über mehrere Jahre begleitet. Der Film zeichnet ein persönliches Portrait von den Überlebenden des Anschlags, ihrem Umgang mit dem Verlust ihrer Angehörigen, ihren Träumen und Wünschen. Die Filmemacherin ist anwesend.

Eine Veranstaltungsreihe der Rosa-Luxemburg-Initiative – Die Rosa-Luxemburg-Stiftung in Bremen in Kooperation mit dem Flüchtlingsrat Bremen und vielen anderen.

In Erinnerung an Yeliz und Ayse Yilmaz und Bahide Arslan.

## Das Flugblatt zu diesen Veranstaltungen als PDF zum Download: Rassismus tötet – zum Beispiel in Mölln (türkisch/deutsch). ##

Irkçılık öldürür – Mölln örneği

23.11.1992 yılında ailemin başına gelenlere hala inanmakta zorluk çekiyorum. Olanlar cok korkunç ve zalimce. Eşim Bahide öldü, torunlarım Yeliz ve Ayşe Yılmaz öldü… artık hiç bir şekilde ailem “önceki ailem” değil. Eşim Bahide- ailemizinbenim yaşamımın merkezi idi. Eşimin ve o iki kızın ne uğruna, neden ölmeleri gerektiğini hiç anlayamıyorum. Türk oldukları için mi?! (Nazim Arslan)

Olanların, unutulanların, sessiz kalmaların, örtbas edilmelerin, nedenlerin ve sonuçların, ondan öncesinin ve ondan sonrasının anılarını, savaş vererek geri almak. 23 Kasım 1992 tarihinde Mölln, Schleswig-Holstein‘da, iki eve molotov kokteyli atılır. Ratzeburger mahalle sakinleri hayatta kalmayı kıl payı başarırlar. Failler, Mühlen Caddesi’ndeki kundaklamada ise daha zalimce hareket ederler. Merdiven boşluğuna benzin döküp, tutuştururlar ve kaçış yollarını engellemek için, evin arkasına da molotov kokteyli atarlar. 51 yaşındaki Bahide Arslan, on yaşındaki Yeliz Arslan ve on dört yaşındaki Ayşe Yılmaz ırkçı saldırı sonucu oluşan alevlerin arasında can verir. Eğer hayatta kalabilselerdi, bugün nasıl bir yaşamları olurdu, bilemiyoruz. Mölln’den sonra daha yüzlerce ev yandı, insanlar sokakta ölümüne tekmelendi, ve NSU’ lu katiller o yıllarda Nazi gruplarına katıldı. Bugüne kadar 180’den fazla insan bu şiddete kurban gitmiştir. Biz onları anmak istiyoruz. Onların ve hayatta kalmayı başaranların sesi olmak istiyoruz. Adil ve dahilci, farklılığın, korkmadan yaşanabilmesini mümkün kılan bir tolpum hayali kuran, herkesle birlikte.

Panel: Mölln, Almanya – kundaklamadan 20 yıl sonra
06.11./ saat 20.00/ Lagerhaus (büyük salon)/ Schildstr. 12-19/ Bremen

kundaklamada kızını, annesini ve yeğenini kaybeden Faruk Arslan’la Arslan ailesinin arkadaş çevresi ve avukatıyla ayrıca, sosyolog ve kanak attak kurucularından Vassilis Tsianos’la (henüz onaylanmadı), 1992 Kasım ayındaki o korkunç geceyi ve sonuçlarını konuşacağız. Hatırlamayı konuşacağız. Ve de Kasım 2012’de Almanya’daki sesli ve sessiz, günlük yaşantıda yer edinen, olağan ırkçılığı konuşacağız. Ve buna karşı çıkmayı konuşacağız.

Film ve söyleşi: Kundaklamadan sonra
11.11./saat 17.00/ Paradox/ Bernhardstr. 12/ Bremen

Film yapımcısı Malou Berlin, yıllarca Arslan ailesine eşlik etti. Kundaklamadan sağ olarak kurtulanların, yakınlarını kaybetme durumuyla nasıl baş etmeye çalıştıklarını, hayallerini ve arzularını, bizzat kişisel olarak, canlandıran bir film.

Ayşe Yılmaz, Yeliz ve Bahide Arslan anısına!

Das Flugblatt zur Veranstaltung als PDF zum Download: Flyer 20 Jahre Mölln